Opieka domowa nad chorym po udarze mózgu | Świerkocka-Miastkowska | Choroby Serca i Naczyń. Na skróty Zdeponuj artykuł Wytyczne dla autorów Ahead of print Recenzenci 2022. Choroby Serca i Naczyń. Tom 4, Nr 3 (2007) #12122. dostęp otwarty. Tom 4, Nr 3 (2007) Neurologia. Opublikowany online: 2007-07-03. Pokaż PDF Pobierz plik PDF. Widok (4 lata temu) 29 września 2017 o 01:14 mi wygląda opieka nad chorym po dni temu mama moja miała udar niedokrwienny i jako powikłanie leczenia mały jest nadal dodatku sprawę komplikuje skaczący cukier i cała lewą stronę ciała jest z nią nas ,mówi...chociaż bardziej to bełkot więc pokazuje nam zdrową ręką,otwiera oczy i stara się wykonywać polecenia rehabilitantki to lekarze twierdza ze się na szpital rehabilitacyjny nie nadaje Musimy teraz decydować co dalej opieka w domu czy ZOL?Od razu pomyślałam o mamy male z tata są oboje sędziwi, mieszkają na 2 mieszkamy osobno, pracujemy i mamy dwójkę by zapewnić opiekę cały sprzęt do myśl o zakładzie serce mi by się chyba załamała tam psychicznie i chyba ja mama będzie karmiona przez Was podzielcie się Waszymi doświadczeniami nad opieką w domu lub zakładem opieki wiem co robić, kręcę się w wiem co i gdzie i za ile. 1 0 ~wol (4 lata temu) 29 września 2017 o 19:13 Byłam jakiś czas wolontariuszką w ZOL w dawnym kolejowym i uważam, że opieka jest ok. Płaci się chyba 70 % emerytury lub renty. Jest określony czas przebywania pacjenta. Jest tam rehabilitacja i terapia zajęciowa. Nie wiem, jak dlugo czeka się na miejsce. 2 0 ~anonim (4 lata temu) 30 września 2017 o 14:36 Dziekuje za podpowiedz. 0 0 ~Daria (4 lata temu) 1 października 2017 o 18:10 Tylko i wyłącznie szukajcie szybko ZOL i to najlepiej bezpośrednio ze szpitala do ZOL a nie w domu czekać parę miesięcy. Broń Boże do domu - do takiego pacjenta nie przyjdzie w ramach NFZ żaden specjalista, jeśli są problemy z chodzeniem to tylko przewóz wszędzie karetką, chyba, że sami z drugiego piętra zniesiecie Mamę, rehabilitacja w domu to tak, ale kolejka i są limity, opiekunka z MOPRU jak nie ma limitów to wpadnie na 3 godzinki (płatna oczywiście, chyba że naprawdę bardzo niskie emerytury mają rodzice), więc możesz się już zwolnić z pracy lub wynająć opiekunkę prywatnie 20 zł / godzina. Nie ma żadnego wsparcia - wiem bo to przerabiam. PEG - super fajnie jak się nie zatnie i Mama się nie zachłyśnie. 2 0 ~k. (4 lata temu) 1 października 2017 o 21:56 załamana Mirka2017-09-29 01:14: mi wygląda opieka nad chorym po dni temu mama moja miała udar niedokrwienny i jako powikłanie leczenia mały jest nadal dodatku sprawę komplikuje skaczący cukier i cała lewą stronę ciała jest z nią nas ,mówi...chociaż bardziej to bełkot więc pokazuje nam zdrową ręką,otwiera oczy i stara się wykonywać polecenia rehabilitantki to lekarze twierdza ze się na szpital rehabilitacyjny nie nadaje Musimy teraz decydować co dalej opieka w domu czy ZOL?Od razu pomyślałam o mamy male z tata są oboje sędziwi, mieszkają na 2 mieszkamy osobno, pracujemy i mamy dwójkę by zapewnić opiekę cały sprzęt do myśl o zakładzie serce mi by się chyba załamała tam psychicznie i chyba ja mama będzie karmiona przez Was podzielcie się Waszymi doświadczeniami nad opieką w domu lub zakładem opieki wiem co robić, kręcę się w wiem co i gdzie i za którego szpitala Mama trafiła po udarze? był tam specjalny oddział udarowy? 1 0 ~anonim (4 lata temu) 21 października 2017 o 20:04 Dziękuje bardzo za cenną wiedziec jak wyglada rzeczywistosc. 0 0 ~załamana Mirka (4 lata temu) 21 października 2017 o 20:19 Do Akademii specjalny oddzial ratuj acy mame potem pani dr opiekuj aca sie mama to dr spisala od razu mame na wrazenie ze odnosi sie do nas rodziny z mania wszelkie pytania i watpliwosci odpowiadala drwiaco i z tekst pani dr."Nie bede zreszta pani tlumaczyc bo trzeba miec moje watpliwosci zwiazane zPEG i czy przy cukrzycy nie bedzie komplikacji z rana bardzo pani dr sie obruszyla i zganila mnie ze ucze hydraulika jak sie rury przewiezli mame do szpitala w Gdyni na bardzo wysokim cisnieniem i skaczacym cukrem,oraz infekcja od PEG i dolnych drog moczowych Stad wielkie CRP. Dopiero w szpitalu Gdynii na z tym troche wyrazniej mowi po 2 jest mniej ospala i oprocz PEG dokarmiana jest cwiczymy przelykanie chociaz szybko sie meczy. 0 0 ~k. (4 lata temu) 21 października 2017 o 23:15 załamana Mirka2017-10-21 20:19:17Do Akademii specjalny oddzial ratuj acy mame potem pani dr opiekuj aca sie mama to dr spisala od razu mame na wrazenie ze odnosi sie do nas rodziny z mania wszelkie pytania i watpliwosci odpowiadala drwiaco i z tekst pani dr."Nie bede zreszta pani tlumaczyc bo trzeba miec moje watpliwosci zwiazane zPEG i czy przy cukrzycy nie bedzie komplikacji z rana bardzo pani dr sie obruszyla i zganila mnie ze ucze hydraulika jak sie rury przewiezli mame do szpitala w Gdyni na bardzo wysokim cisnieniem i skaczacym cukrem,oraz infekcja od PEG i dolnych drog moczowych Stad wielkie CRP. Dopiero w szpitalu Gdynii na z tym troche wyrazniej mowi po 2 jest mniej ospala i oprocz PEG dokarmiana jest cwiczymy przelykanie chociaz szybko sie trzymaj się dzielnie. Czy możesz proszę napisać, na jaką panią doktor trafiliście? Kogo unikać? My teraz szukamy kogoś prywatnie. Może warto było umówić się na prywatną wizytę do ordynatora tamtego oddziału w AM? 0 0 ~543revis (4 lata temu) 14 listopada 2017 o 12:43 Jak prywatnie fizjoterapię potrzebujesz to warto uderzyć tutaj~ bo doskonale zajmowali się kiedyś członkiem mojej rodziny. 4 0 (4 lata temu) 16 listopada 2017 o 08:33 taka osoba wymaga specjalistycznej opieki i trzeba się o wszystko dopytać w szpitalu. 1 0 ~anonim (4 lata temu) 29 listopada 2017 o 22:54 Dr Hebel z Akademii Medycznej. Unikac unikac do teraz jej slowa ze z mama bedzie na pewno nie lepiej a tylko mama pieknie nauczyła sie przełykać, pić,siedzi i w mowie tez coraz lepsze postepy. Załamana Mirka 3 0 ~wazzup (4 lata temu) 1 grudnia 2017 o 12:37 Ile teraz płaci się za taką dzienną rehabilitację? 0 0 ~Daria (4 lata temu) 1 grudnia 2017 o 18:26 Rehabilitacja w domu pacjenta od 70 zł do 150 zł za godzinę. 1 0 ~Malgorzata (3 lata temu) 1 października 2018 o 00:20 Wiem, że w placówce można uzyskać pomoc dla osób po udarach. Mają dobrych specjalistów rehabilitantów, lekarzy i terapeutów. Cieszą się dobrymi opiniami, także warto. Oczywiście trzeba mieć na to odpowiedni budżet, bo na NFZ nie ma co liczyć. W tym wypadku czas działa na niekorzyści pacjenta. 1 2 ~Dominika4 (3 lata temu) 1 października 2018 o 13:27 To prawda, rehabilitacja osób po udarze mózgu musi być przeprowadzona w możliwie najszybszym czasie. Rehabilitant do jedno, ale potrzebne jest też odpowiednie nastawienie chorego, nie można się poddawać. 2 0 ~Franek (3 lata temu) 26 kwietnia 2019 o 15:33 Długo nie mogłem dojść do przywrócenia minimalnej sprawności po udarze. Nie mogłem się obyć bez pomocy opiekuna. Specjalistyczna rehabilitacja neurologiczna w Gdańsku postawiła mnie na nogi. Dziś swobodnie wykonuję wszystkie podstawowe czynności. Jestem całkowicie samodzielny. 0 0 ~Marika (3 lata temu) 16 czerwca 2019 o 02:12 Czy ktoś tutaj korzystał kiedyś z Neuroaid? Bo widziałam artykuły i opinię w internecie, ale cena wysoka i się boję tego kupić... Czy faktycznie przyspiesza rehabilitację? Bo mój kuzyn miał wypadek samochodowy i krwiaka, który mógł uszkodzić korę przedczołową :((. Chłopak jest w ciężkim stanie, trudno z nim nawiązać kontakt i zaraz rozpoczynamy rehabilitację... 0 0 ~Ignacy (3 lata temu) 23 czerwca 2019 o 01:43 Trzeba opanować emocje i działać trzeźwo. Zapisz ją do neurologa i niech on obmyśli plany rehabilitacji. Warto też się zaopatrzeć w Neuroaid i podawać go w jej trakcie. Sam tak zrobiłem, dziadek już na 4 mscu rehabu i jest w dobrym stanie. Chociaż może chodzić, ledwo, ale dobrze się stara i minie jeszcze trochę czasu aż się całkowicie zaadaptuje 0 0 ~Jerom (3 lata temu) 14 lipca 2019 o 04:29 Kiedy efekt jest widoczny, w sensie kiedy najwyraźniej widać działanie terapii, kilka miesięcy, czy parę tygodni? 0 0 do góry Diagnoza i terapia logopedyczna pacjentki z afazją po udarze niedokrwiennym mózgu. Dr Magdalena Kazimierska–Zając (Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu) Dr Robert Dymarek (Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu) Prof. dr hab. Joanna Rosińczuk (Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu) 4. Intensywny nadzór udarowy – doświadczenia własne. Lic. Przejdź do zawartości StartPoznaj NeuroAiD™Efektywność NeuroAiD™Rehabilitacja po udarze mózguOpinieBaza wiedzyBezpłatne konsultacje w zakresie udaru mózguKup NeuroAiD™StartPoznaj NeuroAiD™Efektywność NeuroAiD™Rehabilitacja po udarze mózguOpinieBaza wiedzyBezpłatne konsultacje w zakresie udaru mózguKup NeuroAiD™ Strona główna/Postępowanie z chorym po udarze mózgu – podstawowe zasady Postępowanie z chorym po udarze mózgu – podstawowe zasady Hospitalizacja jest zaledwie pierwszym krokiem, a udar mózgu zawsze wymaga dalszego leczenia i często naprawdę długiej rehabilitacji. Każdy pacjent dostaje po wyjściu ze szpitala tzw. wypis, czyli zalecenia lekarskie dotyczące postępowania pielęgnacyjnego. Na jakie kwestie lekarze zwracają uwagę? Postępowanie z chorym po udarze mózgu Udar mózgu powoduje różnego typu upośledzenia, które zależą od tego, jaka część mózgu zostaje objęta udarem. W opiece nad pacjentem opuszczającym szpital bardzo ważna jest wiedza, co można lub wręcz trzeba robić, a czego należy unikać. Niestety, często bywa tak, że kontakt z chorym jest mocno utrudniony, a czasami wręcz niemożliwy. W takiej sytuacji rzeczywiście ciężko efektywnie pomagać, ale jednak to od najbliższego otoczenia osoby po udarze bardzo wiele zależy. Zobaczmy zatem, co jest szczególnie istotne w opiece nad udarowcem. Zapobieganie pojawieniu się odleżyn i odparzeń Jeżeli chory leży, to kluczowe okazują się czynności profilaktyczne, aby nie doszło do poważnych problemów skórnych. Przede wszystkim należy choremu często zmieniać pozycję (nawet co godzinę, dwie godziny), co pozwoli zmniejszać nacisk na miejsca szczególnie podatne na tworzenie się odleżyn. Chodzi zwłaszcza o kość ogonową, pięty i wszelkie okolice kostnych wyniosłości. Warto też zadbać o materac przeciwodleżynowy, ale i stosowanie materiałów naturalnych – dotyczy to zarówno bielizny osobistej, jak i pościelowej. Konieczne jest także zwrócenie uwagi, aby pod chorym nic się nie fałdowało. Skóra powinna być zaś regularnie przemywana oraz natłuszczana. Zapobieganie powikłaniom oddechowym Bardzo niebezpieczne jest zapalenie płuc ze względu na już i tak duże osłabienie organizmu. Dlatego tak ważna okazuje się prawidłowa wentylacja płuc. W tym celu stosuje się oklepywanie klatki piersiowej czy nakłanianie chorego do odkrztuszania wydzieliny zalegającej w oskrzelach. Głowa nie powinna też być przygięta do klatki piersiowej. Bardzo korzystne są ćwiczenia oddechowe. To może być nawet proste dmuchanie przez rurkę do butelki wypełnionej wodą. Zapobieganie infekcjom dróg moczowych W związku z tym, że odporność osoby po udarze jest bardzo osłabiona, a jednocześnie dość często stosuje się cewnik, to naprawdę łatwo o pojawienie się problemów z układem moczowym. Konieczne są zatem odpowiednie zabiegi pielęgnacyjne, a przede wszystkim zadbanie o zachowanie czystości ujścia cewki moczowej oraz regularna wymiana cewnika. Wszelkie nieprawidłowości w wyglądzie moczu wymagają natychmiastowej interwencji. Może to być skutek niedrożności cewnika, ale również wystąpienia stanów zapalnych. Należy też zwracać uwagę, aby nie doszło do odwodnienia organizmu. Zapobieganie zachłyśnięciom w trakcie jedzenia Kłopoty z przełykaniem nie są niczym dziwnym, zważywszy na fakt, że osoby po udarze mózgu cierpią zazwyczaj z powodu określonych niedowładów twarzowo-językowych. W wielu przypadkach zanika odruch kaszlowy, a ponadto występują poważne zaburzenia świadomości. Dlatego tak istotne okazuje się jedzenie w pozycji siedzącej, a przynajmniej półsiedzącej. Jednocześnie należy pokarm odpowiednio przygotować. To kwestia rozdrobnienia, ale i zagęszczenia. Trzeba też pamiętać, że z dużej części produktów należy całkowicie zrezygnować do czasu poprawy stanu zdrowia po udarze. Osoba zajmująca się karmieniem powinna też zwrócić uwagę, aby nie podawać pokarmu na stronę dotkniętą porażeniem. Zapobieganie powikłaniom zakrzepowo – zatorowym, przykurczom i zanikom mięśniowym Chory, który jest praktycznie unieruchomiony, zostaje narażony na powstawanie zakrzepów i stąd konieczność jego aktywizacji. Bardzo ważna w tym zakresie okazuje się regularna gimnastyka kończyn dolnych. Początkowa rehabilitacja po udarze mózgu nie może być zbyt intensywna, aby nie doszło do nadmiernych przeciążeń. Wykonuje się gimnastykę bierną, ale i czynną zarówno w kończynach zdrowych, jak i porażonych. Warto pamiętać, że udarowiec z reguły jest bardzo słaby i naprawdę szybko się męczy. Niedostatek ruchu i wzmożona spastyczność sprawia, że bardzo szybko mogłoby dojść do poważnych przykurczy i zaników mięśniowych. W związku z tym korzystne unikanie nasilającego spastyczność ułożenia na plecach – najbardziej sprawdza się ułożenie przeciwstawne do pojawiającej się tendencji przykurczowej w kończynach. Można układać na boku dotkniętym niedowładem, ponieważ to skutecznie stymuluje korę mózgową. Trzeba jednak pamiętać, aby wtedy zmieniać pozycję nawet co pół godziny. Ręka niesprawna powinna mieć zawsze palce wachlarzowo rozłożone (nie mogą być zaciśnięte) i uniesione na niewielkim wałku. Ważne też, aby stopa nie opadała. Absolutnie niedopuszczalne jest stosowanie drabinek do podciągania, ponieważ zwiększają napięcia mięśniowe prostowników, a tym samym nasilają spastyczność. Problemy ze spastycznością po udarze mózgu Warto pamiętać, że odpowiednia rehabilitacja po udarze mózgu przynosi stopniowe efekty. Z drugiej strony łatwo o błędy, a te często prowadzą do intensyfikacji spastyczności. Obchodzenie się z chorym po udarze wymaga zatem nie tylko systematyczności, ale i delikatności oraz dokładności. Niektóre bodźce mocno nasilają spastyczność. Zbyt gwałtowne ruchy podczas toalety ciała czy zmianie cewnika podrażniają skórę, a to powoduje pojawienie się dolegliwości bólowych, które niestety wzmacniają spastyczność. Podobnie jest z zimnem, więc należy zwracać uwagę na temperaturę wody do kąpieli, ale i odpowiedni ubiór – np. chorzy często uskarżają się na marznące stopy. Ciepło zaś rozluźnia mięśnie. Bardzo ważne jest niedopuszczanie do tego, aby chory po udarze mózgu leżał na wznak z wyprostowanymi nogami. Jednocześnie należy zadbać o odpowiednią dawkę snu i wypoczynku, nie można zarazem zaniechać aktywności. Jeżeli chory może wstawać, to powinien to robić i unikać długiego leżenia w łóżku. Konieczne są systematyczne ćwiczenia fizyczne. W przypadku przykurczu palców u rąk najlepiej taką kończynę włożyć pod poduszkę i następnie wsunąć ją pod głowę. Nawiązywanie kontaktu z chorym po udarze Z tym zazwyczaj bywają mniejsze lub większe problemy i dlatego tak ważne jest okazanie życzliwości, wyrozumiałości i często cierpliwości. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w innym naszym artykule Jak wyjść z afazji po udarze mózgu. skowej pełniących poszpitalną opiekę nad chorym i jego rodziną obejmuje: • uświadomienie, że chory po udarze to pacjent specy-ficzny, wymagający szczególnego nadzoru neurolo-gicznego i ogólnolekarskiego oraz ścisłej kontroli czyn-ników ryzyka; • wskazanie, że niezbędne jest dostosowanie terapii do Kiedy bliską osobę dotknie choroba neurologiczna, szereg obowiązków i trudności spływa na barki rodziny. Choć nie zawsze jest to oczywiste, najlepsze wsparcie zapewnimy choremu, dbając jednocześnie o potrzeby własne, jak i pozostałych najbliższych. Oto trzy wskazówki, które pomogą w sprawowaniu opieki nad pacjentem po udarze mózgu. Poznaj specyfikę choroby Udar mózgu to choroba, której konsekwencje mogą się diametralnie różnić u poszczególnych pacjentów. Część osób po przebytym udarze ma jedynie niewielkie problemy neurologiczne, takie jak niedowład którejś z kończyn lub opadającą powiekę. Inni zaś tracą niemal całkowicie władzę nad ciałem, borykają się z utratą pamięci czy zaburzeniami mowy. Wsparcie rodziny bywa wtedy niezbędne. – Bardzo istotne jest to, aby rodzina chorego dobrze rozumiała, na czym polegają dolegliwości, z jakimi po udarze zmaga się pacjent. Mogą to być na przykład zaburzenia funkcji poznawczych, przede wszystkim pamięci krótkotrwałej. Wtedy ważne jest wspieranie go i ułatwianie funkcjonowania, np. poprzez system pisania pomocniczych karteczek i spokojne tłumaczenie. W przypadku dysfagii, czyli zaburzeń połykania, która dotyczy nawet połowy chorych[1], konieczne jest zadbanie o odpowiednią konsystencję pokarmów, aby zminimalizować ryzyko zadławienia – tłumaczy neurolog dr n. med. Aleksandra Karbowniczek. Według dr Karbowniczek szeroka wiedza na temat choroby pozwala na poprawę nie tylko sytuacji samego pacjenta, ale także jego opiekuna i całej rodziny. – Znam przypadki, w których pacjenci po udarze z powodu zaburzeń poznawczych gubili klucze do mieszkania, czy ważne dokumenty albo podpisywali umowy na niepotrzebne usługi, czy brali pożyczki. To przysparza opiekunom dodatkowych obowiązków, zajmuje czas i wywołuje stres. Niesprawność fizyczna czy intelektualna pacjenta czasami powoduje złość i bezsilność. Wiedząc, jak funkcjonuje pacjent z zaburzeniami danego typu, można zrozumieć trudności, jakie może mieć w wyniku choroby i zawczasu zatroszczyć się o to, żeby minimalizować ich konsekwencje – dodaje. Do terapii podejdź holistycznie Wszystkie układy i narządy człowieka są ze sobą wzajemnie powiązane. Spojrzenie na nie kompleksowo, pomaga w dobraniu skutecznego sposobu postępowania w przypadku danego chorego. Tak jest np. z rehabilitacją, stanowiącą niezwykle istotny, niezbędny element kontynuacji leczenia po udarze. Nie będzie ona efektywna, jeśli nie zostanie dostosowana do ogólnej kondycji pacjenta, jego stanu odżywienia, a także możliwości żywieniowych. – Dostarczenie prawidłowej podaży białka, energii oraz wszystkich składników i minerałów odżywczych jest kluczowe w procesie zdrowienia. Bez tego efekt, jaki można uzyskać dzięki leczeniu rehabilitacyjnemu, nie będzie pełen. Większość chorób to stan, w którym pacjent ma wyższe zapotrzebowanie na składniki odżywcze, wzrastające dodatkowo podczas rehabilitacji . Jeśli go w zbilansowany sposób nie uzupełnimy, organizm będzie poświęcał swoją energię na jeden obszar kosztem innego. Nie jest to optymalna terapia, jaką chcielibyśmy stosować – komentuje prof. Piotr Majcher, krajowy konsultant w dziedzinie rehabilitacji medycznej. Warto więc wiedzieć, że osoby po udarze mózgu wykazują zwiększone zapotrzebowanie na białko, które w przewlekłej fazie udaru wzrasta do 1,2 do 1,5 g/kg masy ciała na dobę, stanowiąc dwukrotność wymaganej podaży w stosunku do osoby zdrowej[2]. W sytuacji, w której z powodu choroby pacjent nie jest w stanie przyjmować pokarmów tradycyjną drogą, może być żywiony dojelitowo. Procedurę można prowadzić w warunkach domowych i jest ona refundowana. Dodatkowo od 1 października br. żywienie dojelitowe jest też finansowane przez NFZ w przypadku pacjentów korzystających ze świadczeń rehabilitacyjnych realizowanych w warunkach stacjonarnych (np. na oddziałach rehabilitacyjnych)[3]. Pamiętaj o sobie i reszcie rodziny Pacjenci, zwłaszcza ci, którzy zmagają się z najcięższymi deficytami neurologicznymi, wymagają od swojego otoczenia szczególnej opieki, w tym poświęcenia dużej ilości czasu. Aż 55% opiekunów przyznaje, że opieka nad pacjentem odbywa się kosztem czasu dla pozostałych członków rodziny[4]. Taka sytuacja może generować rodzinne konflikty, odbijać się na samopoczuciu dzieci czy na relacjach w małżeństwie, a ostatecznie także na samym opiekunie, na którego barkach spoczywa dodatkowy stres. Tymczasem mądre wspieranie to także dbanie o samego siebie. Przemęczenie, spięcia w pozostałych relacjach, brak czasu – to wszystko jest obciążeniem, które odbiera energię, siłę i zdrowie do jak najlepszego sprawowania opieki. Dlatego warto korzystać ze wsparcia, zarówno profesjonalnego, jak i pozostałych członków rodziny. Pomoc psychologa może być szczególnie cenna, jeśli na przeszkodzie w podzieleniu się obowiązkami z innymi i poświęceniu nieco czasu dla siebie, stoją wyrzuty sumienia i poczucie winy wobec chorego. [1] Kawashima K et al. Prevalence of Dysphagia Among Community-Dwelling Elderly Individuals as Estimated Using a Questionnaire for Dysphagia Screening. Dysphagia. 2004 Fall;19(4):266-71. [2] Kłęk S, Błażejewska-Hyżorek B, Czernuszenko A, Członkowska A, Gajewska D, Karbowniczek A, Kimber-Dziwisz L, Ryglewicz D, Sarzyńska-Długosz I, Sienkiewicz-Jarocz H, Sobów T, Sławek J. Leczenie żywieniowe w neurologii — stanowisko interdyscyplinarnej grupy ekspertów. Część I. Zasady ustalania wskazań do leczenia żywieniowego. Polski Przegląd Neurologiczny 2017, nr 3, tom 13, str. 106-119. [3] Zarządzenie nr 133/2019/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 1 października 2019 r. zmieniające zarządzenie w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzajach rehabilitacja lecznicza oraz programy zdrowotne w zakresie świadczeń – leczenie dzieci i dorosłych ze śpiączką [4] Badanie „Opiekunowie osób chorych neurologicznie i onkologicznie” zrealizowane przez SW Research na zlecenie Nutricii Medycznej w dniach próba reprezentatywna ze względu na wiek, płeć, wielkość miejscowości, n=303, ankieta internetowa CAWI. W podanym wyniku wzięto pod uwagę tylko grupę opiekunów pacjentów neurologicznych n=151. Badanie opublikowane: Zdjęcie: pixabay MSLGROUP
Oferuję choremu z afazją bezpłatną rehabilitację mowy w zamian za możliwość wykorzystania zebranego materiału (oczywiście anonimowo) w mojej pracy dyplomowej. Dojadę do pacjenta na
Powrót do zdrowia po udarze mózgu wymaga rehabilitacji. Daisy-Daisy/ mózgu jest poważnym problemem epidemiologicznym – według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) stanowi on drugą przyczynę zgonu wśród osób po 40. roku życia. Biorąc pod uwagę zaawansowany proces starzenia się społeczeństwa, konieczny staje się rozwój opieki długoterminowej, w tym szkolenie pielęgniarek oraz uświadamianie bliskich pacjentów o ich prawach i Dzień Udaru Mózgu obchodzony jest 29 października. Dzień ten został ustanowiony przez Światową Organizację Udaru Mózgu, a jego celem jest uświadomienie społeczeństwa o zagrożeniach związanych z tą chorobą. Spis treściUdar mózgu – problem starzejących się społeczeństwŻycie po udarze mózgu. Jakie wyzwania czekają opiekunów osób po udarze? Udar mózgu – problem starzejących się społeczeństwUdar mózgu jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia, wymagającym udzielenia natychmiastowej pomocy medycznej. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) jest on drugą najczęstszą przyczyną zgonu u osób powyżej 40. roku życia. Jest to szczególnie niepokojące przy uwzględnieniu prognoz Głównego Urzędu Statystycznego (GUS), według których w 2050 r. osoby powyżej 60. roku życia będą stanowić ponad 40. proc. mieszkańców Polski. Biorąc pod uwagę konsekwencje zaawansowanego procesu starzenia się społeczeństwa, zgodnie z rekomendacjami WHO, konieczny staje się rozwój opieki długoterminowej, w tym przede wszystkim kształcenie kadry medycznej do opieki nad pacjentami przewlekle chorymi i osobami w podeszłym wieku. W odpowiedzi na te rekomendacje powstała Akademia Opieki Długoterminowej, w ramach której realizowane są programy szkoleń dla pielęgniarek udzielających świadczeń w warunkach neurologa dr n. med Aleksandry Karbowniczek: Bardzo istotne jest to, aby rodzina chorego dobrze rozumiała, na czym polegają dolegliwości, z jakimi po udarze zmaga się pacjent. Mogą to być na przykład zaburzenia funkcji poznawczych, przede wszystkim pamięci krótkotrwałej. Wtedy ważne jest wspieranie go i ułatwianie funkcjonowania, np. poprzez system pisania pomocniczych karteczek i spokojne tłumaczenie. W przypadku dysfagii, czyli zaburzeń połykania, która dotyczy nawet połowy chorych, konieczne jest zadbanie o odpowiednią konsystencję pokarmów, aby zminimalizować ryzyko po udarze mózgu. Jakie wyzwania czekają opiekunów osób po udarze?Przebyty udar mózgu wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia wielu powikłań, które znacząco obniżają jakość życia, a także funkcjonowanie społeczne wielu pacjentów. Wśród częstych trudności poudarowych można wymienić utratę zdolności ruchowych (tymczasową lub stałą), zaburzenia mowy, problemy z pamięcią i koncentracją, problemy emocjonalne. Średni czas pobytu pacjenta po udarze w szpitalu wynosi zaledwie kilka tygodni, po których zachodzi konieczność prowadzenia rehabilitacji domowej. W tym kontekście zazwyczaj mówi się o trudnościach, jakie musi pokonać pacjent po udarze, zapominając całkowicie o opiekunie, który często nie posiada dostatecznej wiedzy na ten jest bardzo ważnym elementem leczenia poudarowego, a jej kontynuacją, często jest jednym sposobem na powrót do dawnej kondycji zdrowotnej. Przy czym należy podkreślić, że efektywność rehabilitacji uzależniona jest przede wszystkim od jej dopasowania do kondycji pacjenta, sposobu odżywiania, a także możliwości żywieniowych (niektórzy pacjenci wymagają leczenia pozajelitowego).Według prof. Piotra Machera - krajowego konsultanta w dziedzinie rehabilitacji medycznej: Większość chorób to stan, w którym pacjent ma wyższe zapotrzebowanie na składniki odżywcze, wzrastające dodatkowo podczas rehabilitacji. Jeśli go w zbilansowany sposób nie uzupełnimy, organizm będzie poświęcał swoją energię na jeden obszar kosztem innego. Nie jest to optymalna terapia, jaką chcielibyśmy gdy pacjenci po przebytym udarze mózgu nie są w stanie samodzielnie przyjmować pokarmów, konieczne jest wdrożenie żywienia jelitowego. Procedurę tę można przeprowadzić w warunkach domowych i – co ważne – od 1 października 2019 r. jest ona refundowana przez NFZ. Szczególnej opieki wymagają pacjenci poudarowi z deficytami neurologicznymi. Według badania pt. "Opiekunowie osób chorych neurologiczne i onkologiczne" zrealizowanego na zlecenie Nutricii Medycznej ponad połowa opiekunów, przyznaje, że opieka nad chorym, odbywa się kosztem pozostałych członków rodzinny. Może to skutkować osłabieniem więzi rodzinnych, a także generować stres i niepotrzebne takiej sytuacji warto zadbać w pierwszej kolejności o siebie i swoje zdrowie psychiczne. Należy zdać sobie sprawę z tego, że opieka nad chorym wymaga dużego zaangażowania, co niejednokrotnie odbija się negatywnie na kondycji psychicznej opiekuna. Wówczas warto skorzystać ze wsparcia społeczna „Udar mózgu jest jak pożar”. Jak rozpoznać objawy udaru mózgu? Kto jest najbardziej narażony?Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera
Zaćma 713 34.2. Jaskra 715 34.3. Przeszczepianie rogówki 718 34.4. Odwarstwienie siatkówki 721 34.5. Opieka nad pacjentem w środowisku domowym po zabiegach okulistycznych 723 Piśmiennictwo 725 35. Opieka pielęgniarska nad pacjentem przewlekle chorym – Izabella Krzykwa, Anna Sadowska 726 35.1. Wprowadzenie 726 35.2.

Opieka nad chorym, który przebył udar mózgu, wymaga od opiekunów odpowiedniej wiedzy i znajomości podstawowych zasad, których stosowanie pomoże choremu szybciej odzyskać utraconą sprawność. Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) udar mózgu to nagłe ogniskowe lub uogólnione zaburzenie czynności mózgu, utrzymujące się powyżej 24 godzin lub prowadzące do śmierci, wywołane jedynie przez przyczyny naczyniowe. Około 80% wszystkich udarów spowodowanych jest niedokrwieniem – czyli zamknięciem naczynia, które doprowadza krew do mózgu. Pozostała część to krwotoki śródmózgowe (15%) i podpajęczynówkowe (5%). Udar mózgu stanowi trzecią, po chorobach serca i nowotworach przyczynę zgonu w krajach rozwiniętych oraz jest najczęstszą przyczyną trwałej niepełnosprawności. Najczęstsze objawy udaru mózgu to: • niedowład lub porażenie mięśni twarzy, ręki i/lub nogi – najczęściej po jednej stronie ciała,• "znieczulenie" twarzy, ręki i/lub nogi – najczęściej po jednej stronie ciała,• zaburzenia mowy, trudności w rozumieniu słów oraz w wypowiadaniu się,• zaburzenia widzenia,• zaburzenia chodzenia z utratą równowagi i zawrotami głowy,• silny ból głowy bez znanej przyczyny. Wystąpienie nagłych, często zagrażających życiu oznak udaru mózgu, jest niespodziewane zarówno dla chorego, jak i jego rodziny. Opieka nad pacjentem po udarze wymaga dużych zmian w organizacji życia rodzinnego. Niezbędne jest współdziałanie pacjenta, jego bliskich, a także personelu medycznego. Ważne, aby opiekunowie posiadali odpowiedni zasób wiedzy na temat choroby. Powinni mieć także przygotowanie praktyczne, by mogli ocenić stan chorego i zaplanować opiekę nad nim. Przydatne mogą się okazać skale punktowe, służące do oceny niepełnosprawności pacjentów po udarze mózgu. Jedną z najczęściej używanych skal jest Barthel Index of Activities of Daily Living (ADL-Barthel). Przy jej pomocy można ocenić sprawność danej osoby w zakresie dziesięciu podstawowych czynności codziennych. Osoba, która doświadczyła udaru mózgu, może napotykać następujące trudności:• utrata zdolności ruchowych (niedowład lub porażenie kończyny),• trudności w przełykaniu, • nietrzymanie moczu i kału, • zaburzenia czucia, • problemy psychologiczne i emocjonalne, • zaburzenia mowy, rozumienia, pamięci,• powikłania unieruchomienia,• społeczne konsekwencje udaru. Ze względu na krótki pobyt w szpitalu i konieczność kontynuowania rehabilitacji w domu, wiedza pacjenta i jego rodziny ma pierwszorzędne znaczenie dla uzyskania poprawy stanu zdrowia i dojścia do siebie po do domu to dla pacjenta sprawdzian samodzielności. Rodzina nie powinna wyręczać chorego w czynnościach, które potrafi wykonać bez pomocy. Zalecane jest także przystosowanie mieszkania i najbliższego otoczenia, by ułatwić rekonwalescentowi poruszanie się i wykonywanie codziennych czynności. Główne zadania opiekuna chorego po udarze mózgu to:• Kontynuacja zabiegów pielęgnacyjnych (we współpracy z pielęgniarkami środowiskowymi), zgodnie z wymaganiami wynikającymi ze stanu ogólnego pacjenta np. zapobieganie zakażeniom układu oddechowego, infekcjom układu moczowego, powikłaniom z powodu unieruchomienia.• Kontynuacja rehabilitacji ruchowej (we współpracy z fizjoterapeutą), asystowanie choremu w zalecanych ćwiczeniach. W pozycji leżącej na plecach, ręka powinna być odwiedziona, pod stawem kolanowym podłożony wałek, a stopy zabezpieczone przed opadaniem. Ustawienie stolika po stronie chorej, mobilizuje pacjenta do zwiększonego wysiłku tej strony. W pozycji siedzącej podkładamy poduszkę pod zdrowy pośladek, aby stymulować i aktywować stronę chorą. Natomiast porażony bark pacjenta powinien być wysunięty do przodu, łokcie wyprostowane , a dłonie splecione ze sobą. W pozycji siedzącej na wózku, pod przedramię podkładamy poduszkę tak, aby oba barki były ustawione symetrycznie, nie dopuszczając do opadania strony porażonej.• Kontynuacja rehabilitacji logopedycznej (we współpracy z terapeutą zaburzeń mowy). Najlepsze efekty dają częste i regularne ćwiczenia, mające na celu usprawnienie aparatu mowy oraz poprawę umiejętności pisania i czytania.• Rehabilitacja w zakresie codziennych czynności – zadaniem opiekuna jest np. asystowanie choremu przy czynnościach, które może wykonać samodzielnie, oraz zachęcanie go do podejmowania wielokrotnych prób w razie niepowodzenia; karmienie pacjenta po stronie chorej – w celu wzmocnienia zdolności rotacyjnej mięśni szyi, twarzy oraz języka po stronie porażonej; dostosowanie sztućców do chwytu ręki chorego. Przy trudności z dosięgnięciem do ust, rączkę sztućców można wygiąć. Warto pamiętać, że ssanie kostki lodu pobudza do pracy mięśnie głowy i szyi. Przy ubieraniu obowiązuje zasada: najpierw chora ręka, następnie zdrowa. Przy rozbieraniu: najpierw zdrowa ręka, a później chora. Ze względu na długotrwałość i skomplikowanie procesu rehabilitacyjnego opiekunowie powinni się cechować cierpliwością, wytrwałością, wyrozumiałością i stopniowo dostosowywać zadania do stale zmieniających się możliwości pacjenta. Literatura:Morawska J. M., Gutysz-Wojnicka A.: Problemy opiekunów chorych po udarze mózgu. Udar mózgu 2008, 10 (2), s. 83– B., Jaracz K.: Obciążenie osób sprawujących opiekę nad chorymi po udarze mózgu — wyniki wstępne. Udar mózgu 2007, 9(1), s. 24– M. , Biesek D.: Opieka domowa nad chorym po udarze mózgu. Choroby Serca i Naczyń 2007, 4(3), s. 127– E.: Rola pielęgniarki w rehabilitacji i opiece nad chorym po udarze mózgu. Problemy Pielęgniarstwa 2009, 17 (2), s. 152– A., Książkiewicz B.: Pielęgnowanie chorych z udarem mózgu. Choroby Serca i Naczyń 2007, 4(1), s. 6– G.: Edukacja chorego po udarze mózgu. Choroby Serca i Naczyń 2007, 4(3), s. 123– data wejścia data wejścia data wejścia

Zalecenia dla pacjenta po udarze mózgu Postępowanie pielęgnacyjne nad pacjentem po udarze mózgu 1.Zadbanie o prawidłową wentylację płuc, aby zapobiec powikłaniom oddechowym: - oklepywanie klatki piersiowej - gimnastyka oddechowa - np. dmuchanie przez rurkę do butelki z wodą - nakłanianie do odkrztuszania zalegającej wydzieliny,
Opieka nad osobą po udarze mózgu: domowa i rehabilitacjaAktywizowanie osoby po udarzeOpieka poszpitalna w domuJakie czynności może wykonywać osoba po udarze?Jak ułatwić picie osobie po udarze?Rehabilitacja osoby po udarzeZalecane ćwiczenia ruchowe po udarze – uniwersalne:Problemy po udarze z mówieniem i pisaniemCzym jest zespół pomijania stronnego? Udar ma miejsce, gdy z jakiegoś powodu nastąpiło odcięcie krążenia krwi w mózgu. Dzieje się tak, gdy naczynie krwionośne zasilające mózg zostaje zatkane lub pęka. Zaniedbanie udaru mózgu może doprowadzić do trwałego uszkodzenia mózgu, a osoba dotknięta chorobą może stracić wiele funkcji mózgu. Śmierć w przypadku udaru nie następuje natychmiast, w przeciwieństwie np. do zawału serca. Jednak ciągłe krwawienie wewnętrzne może powodować poważne uszkodzenia i ostatecznie może doprowadzić do śmierci. Udary są często spowodowane uderzeniem w głowę, upadkiem, wysokim ciśnieniem krwi lub innym problemem sercowo-naczyniowym. W niektórych przypadkach przewlekła depresja, stres i zaburzenia lękowe również mogą prowadzić do udaru mózgu. Objawy udaru występują często po stronie przeciwnej do uszkodzonej półkuli i zależą głównie od lokalizacji i zasięgu udaru. Tylko wykwalifikowany lekarz ma największy zasób wiedzy pozwalający określić przyczyny i zasięg udaru mózgu. Osoba, która doznała udaru musi zostać natychmiast zabrana do szpitala na leczenie. W skrajnych przypadkach udaru może być konieczna natychmiastowa operacja, podczas której następuje doraźne leczenie uszkodzonego lub zatkanego naczynia krwionośnego. Opieka nad osobą po udarze mózgu: domowa i rehabilitacja Leczenie udaru nie kończy się na samym leczeniu szpitalnym. Po powrocie ze szpitala chory musi kontynuować terapię w domu, aby zapobiec kolejnemu udarowi. Opieka nad osobą po udarze ma niemały wpływ na to, w jakim stopniu uda się choremu odzyskać sprawność. Lekarze zalecają, aby przed zabraniem pacjenta z powrotem do domu, starannie przygotować pokój, w którym chory będzie przebywał. Pomieszczenie powinno być umeblowane w taki sposób, aby ułatwiał sprawowanie opieki i wykonywanie codziennych czynności. Pomieszczenie powinno być dobrze oświetlone, a temperatura powinna być utrzymywana na poziomie około 20 stopni Celsjusza. Zaleca się łóżko o wysokości około 63-65 cm. Idealny jest rodzaj łóżek stosowanych w szpitalach, z kołami, podwyższanym zagłówkiem i poręczami, ponieważ umożliwia choremu swobodę ruchów. Należy zachować szczególną ostrożność, aby głowa osoby znajdowała się w wygodnej pozycji spoczynkowej przez cały dzień. Dla pacjentów, którzy nie są w stanie samodzielnie się poruszać, opiekunowie powinni przygotować poduszki rehabilitacyjne i odprężający materac przeciwodleżynowy. Może być również konieczne zapewnienie seniorowi wózka inwalidzkiego, który może służyć do poruszania się i spacerów z rodziną lub opiekunem, jeśli stan pacjenta na to pozwala. Aktywizowanie osoby po udarze To, że dana osoba doznała udaru nie oznacza, że powinna ona być całkowicie przykuta do łóżka przez całą dobę. Powinni móc wyjść na zewnątrz i cieszyć się życiem w sposób jak najbardziej zbliżony do stylu życia sprzed wystąpienia udaru, do którego są przyzwyczajeni. Badania sugerują, że może to znacznie przyspieszyć proces gojenia się i dochodzenia do siebie po udarze. Obok łóżka opiekun powinien umieścić małą szafkę, w której można schować wszystkie niezbędne dla chorego przybory i lekarstwa. Przedmioty najczęściej używane, jak na przykład kubek z napojem, powinny być trzymane z boku łóżka pacjenta, aby można było z nich łatwo korzystać. Opieka poszpitalna w domu Bardzo ważne jest przygotowanie wszystkich członków rodziny osoby po przebytym udarze do nowej sytuacji domowej. Objawami udaru są: niedowład, porażenie, niedoczulica, afazja itp. Występowanie tych objawów wymaga dużo pracy, zarówno ze strony pacjenta, jak i ze strony jego krewnych i opiekunów. Zaburzenie dotyka nie tylko osoby po udarze ale też i całą rodzinę. Każdy członek rodziny musi być zaangażowany w proces rehabilitacji po udarze. Zakres i charakter opieki nad pacjentem po udarze zwykle określa lekarz lub wykwalifikowana pielęgniarka. Opiekun odpowiedzialny za rehabilitację pomaga pacjentowi odzyskać dawną lub zbliżoną do niej sprawność. Ważnym zadaniem opiekuna jest edukowanie pacjenta i jego rodziny, w jaki sposób odzyskać pewność siebie i pokonać niepełnosprawność. Osoba uwięziona w łóżku po udarze wymaga znacznie większego zakresu działań opiekuńczych niż osoba, która jest w stanie poruszać się samodzielnie i samemu dbać o większość swoich potrzeb. Jakie czynności może wykonywać osoba po udarze? Na podstawie skali geriatrycznej, pielęgniarka ocenia jakie codzienne czynności pacjent jest w stanie wykonać samodzielnie, a które wymagają pomocy krewnych lub profesjonalnego opiekuna. Osoby przykute do łóżka muszą mieć wdrożone leczenie przeciwodleżynowe. Polega ono na codziennej pielęgnacji skóry i nawilżaniu skóry chorego. Może on potrzebować częstej zmiany pozycji ciała w łóżku – zwykle co 1-2 godziny, a w niektórych przypadkach nawet częściej. Pacjent powinien mieć zmienianą pozycję z boku na bok, na wznak lub na plecy. Opiekun może również często zmieniać położenie łóżka: raz ustawiać je wyżej, raz niżej, raz oparcie nachylać bardziej do przodu, a potem z kolei bardziej do tyłu. Jeśli u pacjenta występują już odleżyny, należy stosować preparaty przeciwodleżynowe, które są dostępne w większości aptek bez recepty. Ważne jest, aby codziennie utrzymywać ciało pacjenta w czystości. Przynosi to choremu pozostającemu na stałe w łóżku ulgę. Należy również dbać o higienę jamy ustnej rano i wieczorem, oraz po każdym posiłku. Jeśli pacjent korzysta z wkładek, ich zmiana również wchodzi w zakres obowiązków opiekuna. Opieka nad osobą po udarze mózgu polega również na zapewnieniu choremu diety bogatej w białko i składniki odżywcze. Jeśli podopieczny cierpi na zaburzenia połykania, opiekun powinien przygotować odpowiednio dopracowane, lekko gęste i ciepłe, ale nie gorące potrawy. Chory może potrzebować spożywać posiłki w małych ilościach, 5-6 razy dziennie. Opiekunowie podczas karmienia powinni być uważni i upewnić się, że pacjent nie dławi się podczas jedzenia. Jeśli pacjent ma trudności z połykaniem, lekarz może zalecić karmienie przez sondę dojelitową. Opiekun jest również odpowiedzialny za właściwe nawodnienie pacjenta, szczególnie gdy komunikacja z nim jest utrudniona. Przeciętna osoba powinna przyjąć około 2 litry płynów każdego dnia. Jak ułatwić picie osobie po udarze? Jeśli pacjent krztusi się pijąc wodę i nie jest w stanie przyjmować płynów, opiekun może chcieć je zagęścić np. galaretką lub budyniem. Płyny można również podawać przez słomkę, jeśli pacjent jest w stanie ją używać. Gdy tylko chory będzie mógł jeść, opiekun powinien zachęcić go do żucia żywności po stronie dotkniętej udarem, aby zapobiec pojawieniu się spastyczności. Należy pamiętać, że nieruchoma osoba jest również podatna na zapalenie płuc, dlatego opiekun powinien oklepywać pacjenta 2 razy dziennie, aby stymulować krążenie i umożliwić odkrztuszanie pojawiającej się wydzieliny. Jeśli pacjent ma problemy z oddychaniem z powodu udaru, opiekun powinien pokazać, jak należy oddychać poprzez proste ćwiczenia. Głęboki wdech, przytrzymanie powietrza przez 2-3 sekundy, a następnie powolne wypuszczenie powietrza. Ruch oddechowy powinien imitować działanie „dmuchania na materac”. Umożliwi to pacjentowi aktywację pęcherzyków płucnych i zapobieganie chorobom układu oddechowego. W codziennej opiece nad unieruchomionymi pacjentami po udarze często pojawia się pytanie: jak założyć koszulę w taki sposób, aby nie zranić pacjenta? Opiekunowie mogą być również zdezorientowani co do kolejności zakładania rękawów. Rozbierając pacjenta, opiekunowie powinni zawsze najpierw zdjąć koszulę, zaczynając od rękawa zdrowej strony. Przy zdrowej stronie opiekun będzie miał więcej pola manewru. Potem można zdejmować drugi rękaw, po stronie ręki dotkniętej przez udar. Z kolei natomiast opatrując pacjenta, opiekunowie powinni zacząć od ramienia po stronie dotkniętej chorobą. Dzięki temu chory nie będzie niepotrzebnie dodatkowo cierpiał i nie będzie żadnych gwałtownych ruchów po stronie dotkniętej udarem. Ta sama kolejność dotyczy ubioru spodni. Rehabilitacja osoby po udarze Utrata niektórych funkcji ciała spowodowana udarem jest nieprzyjemnym i trudnym do opanowania uczuciem. Doświadczony opiekun może pomóc osobie poradzić sobie z codziennymi czynnościami. Pomoże to poprawić rehabilitację pacjenta, a z pewnością wywołać uśmiech na jego twarzy. Według terapeutów to właśnie uśmiech na twarzy, pomimo przebytego udaru, ułatwia rehabilitację. Osoby po udarze wymagają ciągłej rehabilitacji. Częste wizyty fizjoterapeuty oznaczają wysokie koszty, a miejsce w centrum rehabilitacji nie zawsze jest dostępne od ręki. W wielu przypadkach udaru neurolog lub wykwalifikowany terapeuta zaleci rehabilitację uwzględniając stan konkretnego pacjenta. Niektóre procedury i czynności związane z opieką są oczywiście uniwersalne i mogą być wykonywane przez opiekuna w domu. Opieka nad osobą po udarze mózgu obejmuje zarówno ćwiczenia fizyczne i umysłowe, które pomogą pacjentowi szybciej dojść do siebie. Zalecane ćwiczenia ruchowe po udarze – uniwersalne: Delikatnie zginanie głowy i stawów Skręcanie kończyn w stawach Rozciąganie kończyn Prostowanie i gięcie Delikatne ruchy obrotowe stawów Zmiana pozycji ciała Siedzenie na łóżku z opuszczonymi nogami Pierwsze kroki należy zawsze podejmować w obecności fizjoterapeuty. Problemy po udarze z mówieniem i pisaniem Wielu pacjentów po udarze ma problemy z mówieniem i rozumieniem innych ludzi. Jest to spowodowane uszkodzeniem mózgu podczas udaru. Członkowie rodziny i opiekun chorego muszą pomóc mu w komunikacji. Jednym z rozwiązań ułatwiających komunikację jest przygotowanie stołu z literami, na które chory może wskazywać, a inni mogą odczytać. Litery można również wykorzystywać aby pacjent je literował. Każde rozwiązanie jest dobre, jeśli jest pomocne. Pisanie zdrową ręką też może pomóc, nawet jeśli początkowo pismo nie jest czytelne. Zwykle pisanie nie wydaje się problemem, natomiast dla osób po udarze może to być spore wyzwanie, które jednocześnie pomaga stymulować mózg. Wymaga ono koordynacji ręka-oko i prawidłowej funkcji motorycznej, często traconej u pacjentów po udarze. Zachęcanie osoby do nauczenia się korzystania ze zdrowej strony ciała może być bardzo ważne w przywracaniu jej prawidłowych funkcji motorycznych. Oczywiście, powyższe uwagi dotyczą osób, które doznały udaru po stronie dominującej. Dla osób praworęcznych będzie to lewa półkula mózgu, a dla osób leworęcznych przeciwnie – dominująca będzie prawa półkula. Opieka nad osobą po udarze mózgu wymaga pamiętania o tym, by zachęcać pacjenta do podjęcia wysiłku i spróbowania sił w zajęciach stymulujących mózg. I tak, krzyżówki, szarady, łamigłówki, rebusy czy wszelkie zabawy słowne są bardzo wskazane. Logopeda może również pomóc w uczenia pacjenta wydobywania dźwięków, sylab, a wreszcie słów. Pytanie, które warto rozważyć, to co dzieje się, gdy udar występuje w niedominującej półkuli mózgowej? Udar po niedominującej stronie oznacza, że prawa półkula jest dotknięta dla osoby praworęcznej, a lewa strona – dla osoby leworęcznej. Teoretycznie może się wydawać, że efekty będą ograniczone przynajmniej w pisaniu i wypełnianiu zadań. Ludzie z dominującą lewą półkulą piszą prawą ręką. Dlatego paraliż lewej ręki lub stopy nie powinien być dla nich tak wielkim problemem. Czym jest zespół pomijania stronnego? Udar niedominującej półkuli mózgu może powodować stan zwany zespołem pomijania stronnego. Ten stan może prowadzić do braku akceptacji drugiej połowy ciała. Osoba praworęczna zacznie ignorować sparaliżowaną stronę, w tym przypadku swoją lewą połowę ciała. Przejawia się to w warunkach, w których osoba nie myśli o niedominującej stronie własnego ciała. Nie zauważa, że jest jej część ciała i nie odczuwa żadnych bodźców ze strony dotkniętej chorobą. Jeśli taka osoba patrzy na swoją lewą rękę, mówi: „To nie jest moja ręka”. Jeśli damy takiej osobie kawałek papieru i poprosimy, aby narysowała na przykład dom, narysuje ona tylko jego połowę. W przypadku pisania, zapisze tylko połowę strony. Taki chory nie ubierze sparaliżowanej strony i nie dba o jej wygląd. Mężczyźni w takich przypadkach golą tylko połowę twarzy, nie zdają sobie nawet sprawy, że to robią. Leczenia polega nie tylko na przywróceniu funkcji motorycznych pacjenta, ale także na zaakceptowaniu chorej połowy ciała jako jego własnej części. Leczenie pooperacyjne w otoczeniu pacjenta, pod nadzorem wykwalifikowanego opiekuna domowego, jest optymalną metodą zapobiegania wtórnemu udarowi mózgu. . 252 389 124 275 81 468 91 54

opieka nad chorym po udarze mózgu forum